De zoektocht naar een oplossing voor het stikstofprobleem in Nederland gaat door, maar concrete resultaten blijven uit. Wetenschappers van TNO en de Universiteit van Amsterdam hebben geprobeerd een manier te vinden om kleine projecten vrij te stellen van strenge stikstofregels. Dit is echter niet gelukt.
Stikstofvergunningen voor bijna alles
Wetenschappers onderzochten of er een grens mogelijk is waarbij geen stikstofvergunning nodig is, maar zo’n grens hebben ze niet kunnen vaststellen. Wel geven ze aan dat er meer onderzoek nodig is om dit in de toekomst mogelijk te maken.
Voor boeren en bedrijven betekent dit dat er voor bijna elk project een stikstofvergunning nodig blijft. Dit geldt bijvoorbeeld voor de uitbreiding van een boerderij. Als hierbij meer dan 0,005 mol stikstof per hectare per jaar in natuur terechtkomt, is een nieuwe vergunning verplicht. Dit is een zeer strenge regel, en dat zorgt voor veel frustratie. Tot 2019 lag deze grens namelijk veel hoger. Toen was er pas een vergunning nodig bij 1 mol stikstof per hectare per jaar, wat 200 keer hoger is dan de huidige grens.
Waarom deze verandering ondergrens stikstof?
De verandering kwam nadat de Raad van State in 2019 een streep zette door de oude regeling. De overheid ging er toen van uit dat de stikstofuitstoot in de toekomst vanzelf zou dalen door nieuwe maatregelen. Maar de Raad van State vond dat je niet mag rekenen op een toekomstige daling van de uitstoot. Daarom werd de grens verlaagd, en dat heeft sindsdien voor veel problemen gezorgd.
Nieuwe ondergrens stikstof mogelijk?
De vraag is nu of er toch een nieuwe ondergrens kan komen. Minister van Landbouw Femke Wiersma (BBB) heeft dit als een van haar belangrijkste doelen genoemd. In december riep de Tweede Kamer het kabinet op om de oude grens van 1 mol per hectare per jaar terug te brengen, maar alleen als de Raad van State dit goedkeurt.
Het probleem is echter dat extra stikstofuitstoot alleen mag als ergens anders de uitstoot wordt verminderd. De wetenschappers zeggen dat de huidige grens niet wetenschappelijk is onderbouwd en dat het niet zeker is dat stikstofuitstoot van bijvoorbeeld een boerderij in natuurgebieden terechtkomt die ver weg liggen.
Het stikstofprobleem kan worden vergeleken met een emmer die vol water loopt. We weten dat er steeds meer water (of stikstof) in de emmer komt, maar het is moeilijk te zeggen waar de waterdruppels vandaan komen en wie verantwoordelijk is. Voor boeren is het frustrerend dat zij geen vergunning kunnen krijgen voor uitbreiding, terwijl niet zeker is of hun bedrijf bijdraagt aan de stikstofproblemen.
Wat nu?
Hoewel er nu geen nieuwe ondergrens is gevonden, verwachten de wetenschappers dat dit wel mogelijk is met meer onderzoek. Minister Wiersma is blij dat er een vervolgonderzoek komt, al geeft ze toe dat het nog geen oplossing biedt. Het blijft dus onzeker hoe het verder moet met de stikstofuitstoot in Nederland. Zelfs als er een nieuwe ondergrens komt, is het onduidelijk hoe de uitstoot aan de andere kant verminderd zal worden. Het stikstofprobleem is daarmee nog lang niet opgelost.
opwiemoetikstemmen.nl houdt bij wat de politieke partijen beloven, wat de politici zeggen en wat politiek Den Haag daadwerkelijk doet. Zodat jij weet op wie je moet stemmen.
Reactie plaatsen
Reacties